Lista społecznych umiejętności dziecka

Społeczne umiejętności odnoszą się do tego, jak ktoś sobie radzi w kontaktach z innymi ludźmi. Lista podana poniżej została utworzona,aby pomóc nauczycielom i opiekunom ocenić umiejętności społeczne przedszkolaka. Założeniem listy nie jest rekomendowanie określonych zachowań, tylko pomoc nauczycielom w obserwacji, rozumieniu i wspieraniu dzieci w rozwijaniu ich społecznych umiejętności. Jeżeli dziecko ma dużo cech z podanej poniżej listy, prawdopodobnie nie potrzebuje specjalnej pomocy w rozwoju społecznym. Natomiast dziecko, które będzie charakteryzowało się tylko niewielką ilością cech z podanej poniżej listy, może odnieść korzyści z pomocy dorosłych w rozwijaniu społecznych umiejętności i uczeniu się budowania bardziej satysfakcjonujących relacji z innymi ludźmi.

I. Cechy indywidualne. Dziecko:

• Zazwyczaj jest w dobrym nastroju.
• Z chęcią przychodzi na zajęcia.
• Umie sobie radzić z odrzuceniem i rozczarowaniem.
• Okazuje zainteresowanie innym.
• Okazuje zdolność do empatii.
• Przejawia oznaki poczucia humoru.
• Nie wydaje się być bardzo samotne

II. Umiejętności społeczne. Dziecko zazwyczaj:

• Używając języka niewerbalnego w kontakcie ze swoimi rówieśnikami, uśmiecha się, macha ręką, przytakuje itd.
• Oczekuje pozytywnej reakcji, kiedy inicjuje kontakt z drugą osobą
• Jasno wyraża życzenia i preferencje; podaje powody swoich działań i uzasadnia swoje opinie.
• Stanowczo i spokojnie domaga się swoich praw i dba o swoje potrzeby.
• Nie daje się łatwo zastraszyć w przypadku potencjalnego „bullyingu”.
• Odpowiednio wyraża swoją frustrację i gniew, bez potrzeby pogłębiania konfliktu i ranienia innych.
• Włącza się do grupy dzieci, która bawi się albo pracuje.
• Włącza się do dyskusji na dany temat; udziela się w zajęciach.
• Stosunkowo łatwo podchodzi do zmiany swojej kolejki w grze czy w pracy.
• Ma pozytywny kontakt z jednym albo dwoma rówieśnikami; wykazuje zdolność troski o innych i tęskni za kimś, jeżeli ten ktoś jest nieobecny.
• Potrafi przyjmować i odbierać informacje; wyraża swoje zdanie na dany temat, wymienia się rzeczami z innymi dziećmi.
• Potrafi negocjować i iść na kompromis w kontaktach z innymi.
• Jest w stanie utrzymać przyjaźń z jednym albo dwoma rówieśnikami, nawet po kłótni.
• Celowo nie przyciąga nadmiernie uwagi innych do siebie.
• Akceptuje i cieszy się z obecności dzieci i dorosłych, którzy wymagają specjalnej troski.
• Akceptuje i cieszy się z obecności dzieci i dorosłych, którzy należą do innych grup etnicznych.

III. Relacje z rówieśnikami. Dziecko:

• Jest zazwyczaj akceptowane a nie zaniedbywane lub odrzucane przez inne dzieci.
• Jest zazwyczaj traktowane z szacunkiem przez inne dzieci. Inne dzieci nie czują strachu w kontakcie z dzieckiem.
• Bywa zapraszane do zabaw, pracy lub przyjaźni przez inne dzieci.
• Jest określane mianem przyjaciela przez inne dzieci, lub inne dzieci mówią, że lubią bawić się lub pracować z dzieckiem.

IV. Relacje z dorosłymi. Dziecko:

• Nie jest za bardzo zależne od dorosłych.
• Reaguje odpowiednio na nowo poznanych dorosłych, nie podchodzi do nich ze strachem lub negatywnym nastawieniem.