
I znowu to samo! Podczas załatwiania różnych spraw z dziećmi grzęźniesz w korku, czekasz w kolejce lub w gabinecie lekarskim. Wielu rodziców przekonało się, że gry i zabawy, podczas których można jednocześnie czegoś się nauczyć sprawiają, że dzieci przestają się niecierpliwić podczas czekania.
Muzyka, dźwięk i ruch umilają nudne czekanie!
Twórcze zajęcia ruchowe skupiają uwagę i angażują energię dziecka. Matematyka i nauka o dźwiękach są elementami wychowania muzycznego. Dzieci poprzez śpiewanie mogą nauczyć się nowych słów i poszerzyć wiedzę na temat języka. Muzykowanie to jeden z wielu sposobów zabawy z innymi i kreowania piękna.
Poruszaj się w rytm muzyki.
Dzieci mogą dobrze bawić się przy muzyce z całego świata. Nawet w foteliku samochodowym dziecko może:
- stukać, klaskać, kołysać się lub machać wstążką w rytm muzyki,
- poruszać palcami lub zabawkami, tańczyć lub „dyrygować orkiestrą”,
- udawać, że gra na różnych instrumentach muzycznych,
- wymyślać zabawy z udziałem palców u rąk, takie jak „Idzie kominiarz po drabinie”,
- naśladować ruchy innych członków rodziny.
Śpiewaj razem z dzieckiem.
Nie należy śpiewać, jeżeli będzie to przeszkadzało innym ludziom. Niektórzy rodzice noszą przy sobie listę ulubionych piosenek dziecka. Wszyscy członkowie rodziny mogą:
- wybierać piosenki do wspólnego śpiewania,
- nucić, śpiewać i powtarzać piosenki jednostajnym, monotonnym głosem lub udawać, że śpiewają utwory różnych piosenkarzy,
- układać piosenki o tym, co robicie,
- śpiewać razem z płytą CD lub DVD, które dziecko wybierze w bibliotece.
Słuchaj.
Poznawajcie razem różne dźwięki! Dźwięki pomogą zapamiętać bajkę. Dobrym przykładem jest utwór symfoniczny pod tytułem „Piotruś i Wilk,” który napisał Siergiej Rachmaninow. Zapoznawanie się z niżej podaną terminologią muzyczną pomoże dziecku lepiej rozumieć muzykę:
- wysokość tonu: czy dźwięk jest wysoki, czy niski?
- głośność: czy dźwięk jest głośny, czy cichy?
- czas trwania: jak długi jest ten dźwięk?
- rytm: czy dźwięki się powtarzają? Posłuchaj jak obcasy stukają po podłodze, jak pracuje pralka lub jak dudnią bębenki.
- tempo: jak szybko zmieniają się dźwięki?
- nastrój: jakie odczucia wywołuje w tobie dany dźwięk – radość, podekscytowanie, strach, spokój?
Tworzenie dźwięków.
Pamiętaj o tym, by nie przeszkadzać innym. Wszyscy członkowie rodziny mogą:
- tworzyć efekty dźwiękowe za pomocą głosu, palców, różnych przedmiotów lub instrumentów muzycznych,
- udawać głosy zwierząt lub naśladować odgłosy maszyn,
- układać rytmiczne sekwencje dźwięków, do naśladowania dla innych („stuku-puku, stuku-puku”),
- słuchać bicia serca i rytmu oddechu,
- ćwiczyć „tworzenie ciszy”.